Re: - ที่หวัง -
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
28 พฤศจิกายน 2024, 02:50:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: - ที่หวัง -  (อ่าน 11293 ครั้ง)
รการตติ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 452
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 544



« เมื่อ: 07 พฤษภาคม 2012, 09:06:PM »




ได้ยินเสียงคุณในห้วงฝัน
เอ่ยจากหัวใจร้าวราน . . ว่าคิดถึงกันจนทนไม่ไหว
จุดเทียนเล่มบาง .. . ข้าง ~ ข้างหมอนนุ่มมีโคมไฟ
กับปากกาที่ใช้เขียนสื่อความใน . .. ส่งให้กัน

บนแผ่นกระดาษพิมพ์ลายตุ๊กตาน่ารัก
มีตัวหนังสือยึกยัก ~ ที่บรรจงเขียนสุดลายมือของฉัน
ข้อความข้างใน . . อ่านทวนแล้วอมยิ้มได้ทั้งวัน
ยามคิดถึงคุณทำให้หัวใจของฉัน . .. เหมือนดอกไม้บาน

ได้ยินไหม? หนึ่งเสียงจากหัวใจต่างเส้นทาง
หากได้ยินแล้ว . . กรุณาตอบกลับมาบ้าง .. . ด้วยถ้อยความหวาน ~ หวาน
แค่เขียนบทกลอนให้กันสักบท ~ ฉันก็ซาบซึ้งนาน
รู้บ้างไหม? ทุกคำที่ฉันได้อ่าน
มันคือน้ำผึ้งหล่อเลี้ยงหัวใจซมซาน . .. ให้มีแรง~*






ในกระดาษบันทึก..ผนึกคำ..ลำนำนั้น
เหมือนพระจันทร์...หยอกล้อ..มาทอแสง
บางคืน..พระจันทร์เสี้ยว ~อมยิ้ม..เหมือนใครนะ..ทาลิปอมชมพูแดง~
แล้วปะแป้งป๋อง แกล้งเย้า..ให้เรายิ้ม

ฝากเสียงหัวใจเต้น..มาไว้..ได้ยินไหม..?
อย่าบอกนะว่าเพียงได้ยิน..เสียงกรุ่มกริ่ม
แทนคำหวาน..หวาน..~วนิลา.หยอดเอาไว้ใส่ไอติม~
ให้แป้ง..ลิ้ม...รสหวานหวาน..แทนน้ำผึ้ง..สักครึ่งก็ยังดี~



รการตติ





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ยามพระอาทิตย์อัสดง, amika29, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, Prapacarn ❀, ลมหนาว, แป้งน้ำ, sunthornvit, panthong.kh, หนามเตย, D, พี.พูนสุข, สะเลเต, ..กุสุมา.., ไพร พนาวัลย์, อริญชย์, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ร ก ติ น้ำคอยจุนหนุนเกื้อเรือจึงลอย น้ำแหละคอยจมเรือเมื่ออับปาง

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s