ได้ยินเสียงคุณในห้วงฝัน
เอ่ยจากหัวใจร้าวราน . . ว่าคิดถึงกันจนทนไม่ไหว
จุดเทียนเล่มบาง .. . ข้าง ~ ข้างหมอนนุ่มมีโคมไฟ
กับปากกาที่ใช้เขียนสื่อความใน . .. ส่งให้กัน
บนแผ่นกระดาษพิมพ์ลายตุ๊กตาน่ารัก
มีตัวหนังสือยึกยัก ~ ที่บรรจงเขียนสุดลายมือของฉัน
ข้อความข้างใน . . อ่านทวนแล้วอมยิ้มได้ทั้งวัน
ยามคิดถึงคุณทำให้หัวใจของฉัน . .. เหมือนดอกไม้บาน
ได้ยินไหม? หนึ่งเสียงจากหัวใจต่างเส้นทาง
หากได้ยินแล้ว . . กรุณาตอบกลับมาบ้าง .. . ด้วยถ้อยความหวาน ~ หวาน
แค่เขียนบทกลอนให้กันสักบท ~ ฉันก็ซาบซึ้งนาน
รู้บ้างไหม? ทุกคำที่ฉันได้อ่าน
มันคือน้ำผึ้งหล่อเลี้ยงหัวใจซมซาน . .. ให้มีแรง~*
ในกระดาษบันทึก..ผนึกคำ..ลำนำนั้น
เหมือนพระจันทร์...หยอกล้อ..มาทอแสง
บางคืน..พระจันทร์เสี้ยว ~อมยิ้ม..เหมือนใครนะ..ทาลิปอมชมพูแดง~
แล้วปะแป้งป๋อง แกล้งเย้า..ให้เรายิ้ม
ฝากเสียงหัวใจเต้น..มาไว้..ได้ยินไหม..?
อย่าบอกนะว่าเพียงได้ยิน..เสียงกรุ่มกริ่ม
แทนคำหวาน..หวาน..~วนิลา.หยอดเอาไว้ใส่ไอติม~
ให้แป้ง..ลิ้ม...รสหวานหวาน..แทนน้ำผึ้ง..สักครึ่งก็ยังดี~
รการตติ