เป็นอะไรไปล่ะพันในวันนี้
ไยน้องพี่ร้องร่ำระกำห่ม
จำใจจากก็อย่าจากมากระทม
อยู่ให้สมใจอยากค่อยจากไป
จากทั้งที่ มีฝันกระสันสู่
แสนหดหู่เหือดหดหมดสิ่งไหน
หมดรักสู่คู่หวานเบิกบานใจ
หรือหมดไฟให้กร่อยรอยอารมณ์
ไม่น่าเป็นเช่นนี้พี่ไม่คิด
ทานยาผิดบ้างไหมให้รสขม
หรือหัวใจวัยทองสนองตรม
หรือเจอปมชีวิตให้จิตรวน
หากพูดผิดพูดใหม่ยังไม่สาย
อย่าลวดลายหมายสมให้ลมป่วน
หรืออยากอ้อนใครกันไม่หันชวน
หรือข่าวด่วน..รีบกลับ..รับสามี..
ไยน้องพี่ร้องร่ำระกำห่ม
จำใจจากก็อย่าจากมากระทม
อยู่ให้สมใจอยากค่อยจากไป
จากทั้งที่ มีฝันกระสันสู่
แสนหดหู่เหือดหดหมดสิ่งไหน
หมดรักสู่คู่หวานเบิกบานใจ
หรือหมดไฟให้กร่อยรอยอารมณ์
ไม่น่าเป็นเช่นนี้พี่ไม่คิด
ทานยาผิดบ้างไหมให้รสขม
หรือหัวใจวัยทองสนองตรม
หรือเจอปมชีวิตให้จิตรวน
หากพูดผิดพูดใหม่ยังไม่สาย
อย่าลวดลายหมายสมให้ลมป่วน
หรืออยากอ้อนใครกันไม่หันชวน
หรือข่าวด่วน..รีบกลับ..รับสามี..
"บ้านริมโขง"
เบื่อยิ่งนัก รู้ทัน กันทุกเรื่อง
จะคุ่นเคือง ขุ่นข้อง ร้องไห้นี่
ก็ไม่คิด จะปลอบ เลยละซี
พอได้ที ทับถม ให้จมดิน
จำไม่ได้ หรือทำ เป็นแกล้งโง่
อยากกินบึก ตัวโต โถแทบสิ้น
พี่มีเงิน แต่บอก ไม่ต้องกิน
ไปถึงถิ่น น้ำโขง ฉันงงงวย
จะขี้งก ไปไหน กันเล่าพี่
แค่หมื่นสี่ เองหนา พ่อตาสวย
เงินมีมาก เหลือล้น พ่อคนรวย
งอนแล้วด้วย ถึงง้อ ก็ไม่คืน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
