เจ็บปวดทรวง ถึงวัน ฉันลาจาก
น้ำตาพราก ไหลนอง แสนหมองเหม่อ
มอบรักให้ ทั้งหมด สุดปรนเปรอ
ต้องมาเก้อ สิ้นหวัง ใจพังภินท์
ลืมให้หมด ทุกอย่าง บนทางฝัน
ลืมสัมพันธ์ วันหวาน ปานถวิล
พี่ไม่แล แย่แล้ว แววจางจินต์
ด้วยยุพิน ต่ำศักดิ์ รักจึงพัง
ขอจากจบ พี่จ๋า ลาไปก่อน
อย่าอาวรณ์ อันใด ในหนหลัง
ขออยู่ดี มีสุข ในรวงรัง
สิ่งที่หวัง จงได้ สมใจปอง
ถ้าชาติหน้า มีจริง อย่าทิ้งขว้าง
ขอเป็นช้าง เท้าหลัง ดังสนอง
ขอรักพี่ เพียงเดียว เกี่ยวไว้ครอง
ชาตินี้ต้อง ขอลา พาช้ำตรม
พันทอง
น้ำตาพราก ไหลนอง แสนหมองเหม่อ
มอบรักให้ ทั้งหมด สุดปรนเปรอ
ต้องมาเก้อ สิ้นหวัง ใจพังภินท์
ลืมให้หมด ทุกอย่าง บนทางฝัน
ลืมสัมพันธ์ วันหวาน ปานถวิล
พี่ไม่แล แย่แล้ว แววจางจินต์
ด้วยยุพิน ต่ำศักดิ์ รักจึงพัง
ขอจากจบ พี่จ๋า ลาไปก่อน
อย่าอาวรณ์ อันใด ในหนหลัง
ขออยู่ดี มีสุข ในรวงรัง
สิ่งที่หวัง จงได้ สมใจปอง
ถ้าชาติหน้า มีจริง อย่าทิ้งขว้าง
ขอเป็นช้าง เท้าหลัง ดังสนอง
ขอรักพี่ เพียงเดียว เกี่ยวไว้ครอง
ชาตินี้ต้อง ขอลา พาช้ำตรม
พันทอง
ใครกันทำ จนน้อง ร้องชอกช้ำ
ใครปลุกปล้ำ เสร็จสรรพ แล้วทับถม
ใครหนอช่าง เก่งกล้า มาลูบคม
ใครผายลม ทิ้งไว้ ให้จดจำ
ลืมเสียเถิด พันจ๋า พี่มาปลอบ
ยินดีมอบ หัวใจ ให้ขยำ
เชิญระบาย อารมณ์ ข่มระกำ
เชิญลูบคลำ ลวนลาม ตามแต่ใจ
สุนทรวิทย์
ใครปลุกปล้ำ เสร็จสรรพ แล้วทับถม
ใครหนอช่าง เก่งกล้า มาลูบคม
ใครผายลม ทิ้งไว้ ให้จดจำ
ลืมเสียเถิด พันจ๋า พี่มาปลอบ
ยินดีมอบ หัวใจ ให้ขยำ
เชิญระบาย อารมณ์ ข่มระกำ
เชิญลูบคลำ ลวนลาม ตามแต่ใจ
สุนทรวิทย์