"ดิน"เคยวอน ออดอ้อน กลอนพันบท
แต่ก็หด เหือดหาย ให้เหงาหงอย
ยามเขียนเพ้อ ละเมอไป ใจเลื่อนลอย
ขาดคนคอย แนะกานท์ ขานไมตรี
ไม่เอ็นดู ร้างไร้ ใจดำหรือ
ดินยังถือ คำสอน ถึงตอนนี้
คำที่พี่ เคยพร่ำ ย้ำวจี
เคยปราณี สอนสั่ง ยังสังวรณ์
กลับเถิดนะ รู้..ไหม ใครรออยู่
มาเป็นครู ปูทาง วางอักษร
ดินคนนี้ ไม่เฟื่อง เรื่องกานท์กลอน
ขออ้อนวอน คิดถึงครู "พี่บูรฯ"กลับมา
แต่ก็หด เหือดหาย ให้เหงาหงอย
ยามเขียนเพ้อ ละเมอไป ใจเลื่อนลอย
ขาดคนคอย แนะกานท์ ขานไมตรี
ไม่เอ็นดู ร้างไร้ ใจดำหรือ
ดินยังถือ คำสอน ถึงตอนนี้
คำที่พี่ เคยพร่ำ ย้ำวจี
เคยปราณี สอนสั่ง ยังสังวรณ์
กลับเถิดนะ รู้..ไหม ใครรออยู่
มาเป็นครู ปูทาง วางอักษร
ดินคนนี้ ไม่เฟื่อง เรื่องกานท์กลอน
ขออ้อนวอน คิดถึงครู "พี่บูรฯ"กลับมา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
