สี่ห้องใจ มอบให้ สุดที่รัก
ขอปักหลัก มั่นคง ตรงเสมอ
ไม่ขอรัก ใครแน่ แคร์แต่เธอ
นอนฝันเพ้อ ทุกคืน ขื่นอุรา
แม้ชาตินี้ ชาติหน้า อย่าลาจาก
ขออย่าพราก กันไกล ไปเลยหนา
รับปากฉัน ได้ไหม ยอดชีวา
จักย้อนมา รับขวัญ อย่าหวั่นใด
มองห้องนอน ทีไร ให้ใจเจ็บ
เหมือนถูกเล็บ ทิ่มแทง แหว่งรู้ไหม
ความร้าวรวด ปวดแสน แน่นข้างใน
นับแต่นี้ ต่อไป ไม่ไหวแล้ว
อยากให้เธอ หวนชื่น เหมือนคืนก่อน
ยังอาวรณ์ ห่วงหา ผวาแผ่ว
คิดถึงความ หอมหวาน ซ่านทุกแนว
ฤดีแห้ว เหี่ยวเน่า เขาไม่แล
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
