ขออภัย ไม่สัมผัส ไม่จำเป็น อย่าเอาอย่าง 
เรื่องวัยรุ่นวุ่นรักมันชักช้า
จึ่งพูดจาชิว ชิวให้ปลิวว่อน
พิมพ์แช็ตกันมันหยดทุกบทตอน
ดั่งกะจ้อน กะจง รีบลงเอย
มันภาษาของเขาอย่าเอาอย่าง
เวบลิงค่างอย่างนั้น มันเห่ย เห่ย
แต่ภาษานักกลอนห่อนคุ้นเคย
อย่าเปรียบเปรยพิมเสนกับเกลือเค็ม
ให้บ้านกลอนของเราเป็นแบบอย่าง
เป็นแนวทางภาษาต้องพา “เข้ม”
ให้ลูกหลานเยาวชน วนและเล็ม
เพื่อเติมเต็มอักษราภาษาไทย
เขาไม่ดีช่างเขาเราต้องเนี้ยบ
เป็นระเบียบแน่วแน่ไว้แก้ไข
ช่วยกันรักษ์วรรณกรรมทุกคำไว้
เพื่อจะใช้ให้ถูกทุกกระบวน
“ไพร พนาวัลย์”
(แม่เนือง(น้อย) ย่าของครูอังคณา)
เรื่องวัยรุ่นวุ่นรักมันชักช้า
จึ่งพูดจาชิว ชิวให้ปลิวว่อน
พิมพ์แช็ตกันมันหยดทุกบทตอน
ดั่งกะจ้อน กะจง รีบลงเอย
มันภาษาของเขาอย่าเอาอย่าง
เวบลิงค่างอย่างนั้น มันเห่ย เห่ย
แต่ภาษานักกลอนห่อนคุ้นเคย
อย่าเปรียบเปรยพิมเสนกับเกลือเค็ม
ให้บ้านกลอนของเราเป็นแบบอย่าง
เป็นแนวทางภาษาต้องพา “เข้ม”
ให้ลูกหลานเยาวชน วนและเล็ม
เพื่อเติมเต็มอักษราภาษาไทย
เขาไม่ดีช่างเขาเราต้องเนี้ยบ
เป็นระเบียบแน่วแน่ไว้แก้ไข
ช่วยกันรักษ์วรรณกรรมทุกคำไว้
เพื่อจะใช้ให้ถูกทุกกระบวน
“ไพร พนาวัลย์”
(แม่เนือง(น้อย) ย่าของครูอังคณา)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
