ปากก็ร้าย ใจก็นักเลง ชอบข่มเหงน้ำใจ
บ่นจุกจิกจู้จี้อยู่ได้...รู้ใช่ไหมว่า..ไม่ชอบหรอกเน้อ
เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เป็นบ่อยๆ...ชอบนอนละเมอ
ก็แค่มันเผลอๆ เพ้อๆถึงเพื่อนของเธอ...แค่นั้นเอง
เค้าคนนั้น..นิ่งๆเย็นๆ ฉันเห็นแล้วปลื้ม
อยากจะยืมมาเป็นเธอสักคืน...คงเหมาะเหม็ง
เข้ากับฉันได้พอดี ที่ชอบร้องเพลง
จะบรรเลงเพลงรักหวานๆ เค้าคนนั้น คงยิ้มน้อยๆ..ชอบใจ
ขอร้องได้ไหม?อย่าส่งเสียงใสๆไม่เกรงใจกันบ้าง
บ่นจุกจิกจู้จี้ นี่แหละที่ทำให้รักของฉัน...มันจืดจาง..แล้วอยากห่างไกล
แถมยังมือไว คว้ามีด คว้าไม้
ถ้าฉันกลัวขึ้นมาเมื่อไหร่...หนีไป..แล้วอย่ามาว่ากัน
เพราะฉันมัน..คนขี้กลัว..!!!
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
