คอยฝน
ดอกติ้วซีดแห้งแล้งหม่น
คอยฝนหล่นพรำฉ่ำชื้น
ยังคงเงียบงันในวันคืน
ขมขื่นดวงใจใครช้ำ
เมฆทะมึนก่อหวังตั้งเค้า
มืดเงาคล้ายจะกระหน่ำ
เพียงฟ้าอึมครึมงึมงำ
บ่ายค่ำเมฆลาฟ้าไกล
หรือแปดสองหนฝนห่าง
นาร้างผู้คนหม่นไหม้
หรือด้วยป่าไม้หายไป
จึงให้ฝนจางร้างลา
โปรดเถิดเทวาอย่าโกรธ
ลงโทษอย่างไรไม่ว่า
ขอเพียงโปรยฝนหล่นมา
ชาวนายังตั้งหวังคอย!ฯ
อริญชย์
๕/๕/๒๕๕๕
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 02:32:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: คอยฝน (อ่าน 6885 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: