หวนคำนึงถึงวันเก่าเราพร่ำพลอด
เธอคือยอดฤทัยในใจพี่
ปลูกต้นรักปักลงตรงฤดี
ชั่วชีวีคงครองคู่อยู่นิรันด์
แต่คืนวันผันแปรสุดแก้ไข
มีอีกใครก้าวเข้ามาพาพี่ฝัน
เหมือนบุพเพสันนิวาสมิอาจกัน
เธอคนนั้นคงจะใช่ใครที่รอ
จึงจำใจจำจากพรากรักเก่า
รักใหม่เร่าร้อนกว่าลาแล้วหนอ
ความสัมพันธ์ของคนดีแค่นี้พอ
ชาติหน้าขอรักเธอใหม่...ตัดใจลา
karnkai
เธอคือยอดฤทัยในใจพี่
ปลูกต้นรักปักลงตรงฤดี
ชั่วชีวีคงครองคู่อยู่นิรันด์
แต่คืนวันผันแปรสุดแก้ไข
มีอีกใครก้าวเข้ามาพาพี่ฝัน
เหมือนบุพเพสันนิวาสมิอาจกัน
เธอคนนั้นคงจะใช่ใครที่รอ
จึงจำใจจำจากพรากรักเก่า
รักใหม่เร่าร้อนกว่าลาแล้วหนอ
ความสัมพันธ์ของคนดีแค่นี้พอ
ชาติหน้าขอรักเธอใหม่...ตัดใจลา
karnkai
เมื่อเธอมี คนใหม่ ไว้เคียงข้าง
เถอะอย่าอ้าง จำใจ อาลัยหา
สุขสมหวัง ดังเจต เหตุนำพา
ฉันก้มหน้า รับกรรม ด้วยจำนน
คนเคยรัก หักใย สายสวาท
ฉันมิอาจรั้งไว้ ให้สับสน
ไร้ซึ่งเล่ห์ มารยา พาอับจน
ไม่มีมนตร์ ดลใจ จึงพ่ายรัก
ขอเธอจง โชคดี มีเขาคู่
ฉันขออยู่ ดายเดียว แม้เปลี่ยวหนัก
ไปเถิดหนา ยาใจ ไม่ท้วงทัก
ขอสลัก ต่อท้าย ...ให้โชคดี...
"สุนันยา"
เถอะอย่าอ้าง จำใจ อาลัยหา
สุขสมหวัง ดังเจต เหตุนำพา
ฉันก้มหน้า รับกรรม ด้วยจำนน
คนเคยรัก หักใย สายสวาท
ฉันมิอาจรั้งไว้ ให้สับสน
ไร้ซึ่งเล่ห์ มารยา พาอับจน
ไม่มีมนตร์ ดลใจ จึงพ่ายรัก
ขอเธอจง โชคดี มีเขาคู่
ฉันขออยู่ ดายเดียว แม้เปลี่ยวหนัก
ไปเถิดหนา ยาใจ ไม่ท้วงทัก
ขอสลัก ต่อท้าย ...ให้โชคดี...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
