ตอบถ้อยด้วยใจที่ไหวสั่น
ส่งมาเถอะกำนัลสักครึ่งเสี้ยว
ปลุกปลอบรับขวัญวันเปล่าเปลี่ยว
หายห่อเหี่ยวเริงร่าแกล้วกล้าแกร่ง
หนึ่งฤทัยดวงร้าวที่เศร้าสร้อย
นำมาร้อยเป็นอุบะจะส่องแสง
สุรีย์ศรีเจิดจ้าฟ้าลมแรง
หรือจะแข่งเราสองมาต้องกัน
เกี่ยวมือคล้องก้อยร้อยเป็นหนึ่ง
ก้าวให้ไกลไปให้ถึงซึ่งฝั่งฝัน
อุปสรรคเบื้องหน้าร่วมฝ่าฟัน
ตาเห็นพลันเบื้องหน้า... “ประภาคาร”
เนิน จำราย
ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
ตั้งตระหง่านต้านลม..แม้ตรมหม่น
สู้แดดฝนส่องไฟให้เรือผ่าน
เพียงแสงทองวับแวมแซมตระการ
ประภาคารยังตั้ง ณ ฝั่งคอย...
ด้วยหัวใจปวดปร่า...ล้าและเหงา
ยังคอยเฝ้ามองหามิล่าถอย
หัวใจกร่อนผุพังนั่งตาปรอย
ฝันเลื่อนลอยแสนเศร้า..เจ้าประภาฯ
ซึ้งในคำหวานละมุนคุณมอบให้
หยาดน้ำใจเพริศพริ้งงามยิ่งกว่า
มณีแก้วกาญจน์เก็จเพชรา
มิเทียมค่าไออุ่นคุณห่วงใย...
"ประภาคาร"
05/05/2012
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
