รู้ ดี ... ค ง เ ป ลี่ ย น ใ จ ใ ค ร ไ ม่ ไ ด้
แม้จบกันไป...แต่ทั้งหัวใจกลับห่วงหา
ยังคงมีภาพเธอเสมอในแววตา
และเพียงอยากให้รับรู้ว่า..ห่วงใย
เ มื่ อ วั น เ ว ล า ... ไ ม่ อ า จ ย้ อ น คื น
ระหว่างเราไม่อาจฝืน...กลับมายืนเพื่อเริ่มใหม่
เพียงอยากให้รับรู้...แม้เธออยู่เคียงข้างใคร
ฉันเองก็ไม่อาจเปลี่ยนใจ...เช่นกัน
ยื น ม อ ง ฟ้ า...ห า ด า ว
ในคืนที่หยาดฝนพราว...ราวความฝัน
หยาดน้ำตาปรอย...เหมือนชะล้างร่องรอยความผูกพัน
หากรักที่มียังคงมั่น...ไม่รู้อีกกี่วันจะลืมเลือน
เอ-มิ-กา
สำหรับฉัน วันเวลา มันไม่สามารถรักษาอะไรได้
ในความรักที่ยิ่งใหญ่ จนยากจะหาผู้ใดมาเสมอเหมือน
ยิ่งนานเท่าไหร่ ความเจ็บช้ำ มันก็ค่อยค่อยเข้ามาย้ำเตือน
จากคำว่าเพื่อน ค่อยค่อยลบเลือน จนไร้ความห่วงใยในแววตา
เธอรู้ว่าฉันรู้ และฉันรู้ว่าเธอรู้
แต่ไม่อาจอยู่อย่างชิดใกล้ ก็เพราะว่าไฟเสน่ห์หา
หากย้อนกลับได้ ฉันอยากอยู่ใกล้ใกล้กับเธออีกครา
ผูกสัมพันธ์แนบแน่นตีตรา กับความรักที่มากค่า...ยิ่งกว่าสิ่งใด
bluesky
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
