สามสิบแปดองศาเข้าหน้าร้อน
เหมือนไฟฟอนอ่อนเพลียเสียเหงื่อจ่อ
มองอาทิตย์ท่ามแสงแรงสาดทอ
ร้อนจนคอเหือดแห้งเพราะแรงร้อน
มีสิ่งหนึ่งร้อนรุ่มกว่าอาทิตย์
นั่นคือจิตใจฉันที่มันอ้อน
หาเพียงเธอรางชางช่างงามงอน
ร้อนรุ่มร้อนร้อนร้อนอกร้อนจัง
เหมือนไฟฟอนอ่อนเพลียเสียเหงื่อจ่อ
มองอาทิตย์ท่ามแสงแรงสาดทอ
ร้อนจนคอเหือดแห้งเพราะแรงร้อน
มีสิ่งหนึ่งร้อนรุ่มกว่าอาทิตย์
นั่นคือจิตใจฉันที่มันอ้อน
หาเพียงเธอรางชางช่างงามงอน
ร้อนรุ่มร้อนร้อนร้อนอกร้อนจัง
บัณฑิตเมืองสิงห์
ใช้พระธรรม เข้าขับ ดับร้อนได้
แม้รัอนรุ่ม เพียงใด ใจสมหวัง
ท่องทุทโธ ธัมโม ให้เสียงดัง
คงระงับ ได้บั่ง เป็นครั้งคราว
ถ้าให้ดี ต้องหนี ลี้ไปบวช
จะได้สวด พระธรรม บทดังกล่าว
ชีวิตจะ มั่นคง และยืนยาว
อยู่ดูหน้า สาวสาว ยาวหลายปี
พันทอง
แม้รัอนรุ่ม เพียงใด ใจสมหวัง
ท่องทุทโธ ธัมโม ให้เสียงดัง
คงระงับ ได้บั่ง เป็นครั้งคราว
ถ้าให้ดี ต้องหนี ลี้ไปบวช
จะได้สวด พระธรรม บทดังกล่าว
ชีวิตจะ มั่นคง และยืนยาว
อยู่ดูหน้า สาวสาว ยาวหลายปี
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
