จากมุมมองนิ่งเฉยที่เคยแคบ
ถูกเธอแนบอักษรป้อนปรารถนา
ฉันก็เผลอหลงเดินอย่างเพลินตา
ล่วงเวลาจวบสางได้อย่างใจ
มีเธออยู่เปล่าปลีกอีกซีกโลก
ความชุ่มโชคส่งผ่านหว่านไสว
ณ ค่ำคืนเงียบสงบได้พบใคร
พร้อมก้าวไกลตามกลิ่นประทินนาม
หลงผลพวงเปิดเผยเจ้าเตยเต่ง
รีบเขย่งเก็บผลไม่พ้นหนาม
เจ้าปราดเปรียวเรียวใบแต่ใจงาม
ประดิษฐ์ความเป็นตัวตน..ให้คนชม
(หาดเตยงาม..ที่สัตหีบ...เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ผู้คนนิยมไปมาก)