รักคำนี้ยิ่งใหญ่ใครก็รู้
ได้เคียงคู่ชู้ชมภิรมย์ขวัญ
เพราะบุพเพสันนิวาสประสาทพลัน
สองเราจึงรักมั่นนิรันดร
กว่าจะถึงวันนั้นฉันคงแย่
คงไม่แก่เกินแกงหมดแรงก่อน
จะรักน้องถนอมน้องกุมสองกร
จะขอนอนหนุนตักด้วยภักดี
ถ้าแต่งกันวันนี้มีเนื้อหนัง
ดั่งมนต์ขลังฝังจิตมิคิดหนี
แม้เหี่ยวย่นชั่งมันสัมพันธ์มี
สองชีวีเบิกบานวิมานทอง
ไร้เต่งตึงทุกอย่าง..ยกเว้นหู
ยอดพธูของฉันวันร่วมห้อง
จะมิฟังเสียงใดใฝ่ประคอง
เพียงเราสองสุขสมภิรมยา
สุขบั้นปลายหลายรส..ช่างหยดย้อย
สุขเกินร้อยร่ายรำ..ระบำผ้า
รับ,รุก.รบ,ประกบชิด..ยามนิทรา
ดั่งบุปผาแย้มบาน..ทั้งก้านใบ
จึงขอแต่ง แต้มฝัน ในวันนี้
ด้วยแสงสีอันวิจิตยามชิดใกล้
เพลงราตรีขับกล่อมกระท่อมไพร
สุขฤทัยสองเราใต้เงาจันทร์
ขอเพียงสุขสมหวังสักครั้งหนึ่ง
ขอเพียงถึงจุดหมายที่ปลายฝัน
ขอเพียงลิ้มฉิมพลี เรามี "กัน"
ขอเพียงวันพบเจอ อย่าเผลอลืม
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
