สุริยะ ประกาย งามฉายฉาน
เพียงชั่วกาล กึ่งวัน แล้วผันเผ่น
โลกทั้งใบ ไร้ร่างร้อน ที่ซ่อนเร้น
แม้ดวงเด่น กลับคืน เมื่อตื่นเช้า
ผิดจากเจ้า เจิดจ้า กลางฟ้ารุ่ง
แสงจรุง จรัสโลก สิ้นโศกเศร้า
ส่องประเทือง เรืองรอง รักสองเรา
ให้พริ้งเพรา เพริศแพร้ว วาวแววรัก
ทุกทิวา ราตรี มีแต่เจ้า
ประโลมเล้า โลกหล้า ค่าแน่นหนัก
ชีวิตนี้ มีแสงนำ ให้พำนัก
ด้วยนงลักษณ์ สาดแสงทอง ช่วยส่องทาง
.. GreenMonkey ..
เพียงชั่วกาล กึ่งวัน แล้วผันเผ่น
โลกทั้งใบ ไร้ร่างร้อน ที่ซ่อนเร้น
แม้ดวงเด่น กลับคืน เมื่อตื่นเช้า
ผิดจากเจ้า เจิดจ้า กลางฟ้ารุ่ง
แสงจรุง จรัสโลก สิ้นโศกเศร้า
ส่องประเทือง เรืองรอง รักสองเรา
ให้พริ้งเพรา เพริศแพร้ว วาวแววรัก
ทุกทิวา ราตรี มีแต่เจ้า
ประโลมเล้า โลกหล้า ค่าแน่นหนัก
ชีวิตนี้ มีแสงนำ ให้พำนัก
ด้วยนงลักษณ์ สาดแสงทอง ช่วยส่องทาง
.. GreenMonkey ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
