[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กาญจนธโร]

ในบางความคิดถึง...
แม้เจือด้วยความสุขซึ้ง..และฉ่ำหวาน...
และแม้ในบางความคิดถึง..จะถูกตรึงด้วยความเจ็บปวดร้าวราน...
แต่ข้อดีก็คือการ..ได้พบพานสิ่งสำคัญที่สุดของหัวใจ...

นึกสภาพไม่ออกเลย...
หากความชาเฉย..แทนที่..สิ่งที่เคยวาดฝันสดใส...
หากโลกนี้..ขาดความรักและคิดถึงไป...
แล้วยังจะมีอะไร..เหลือไว้ให้ใจได้ดื่มกิน...

แล้วผมกับคุณ...
คงเสพรสละมุน..หอมกรุ่นยากนักหากรักสิ้น
เถอะนะคุณนะ..ให้อิสระกับหัวใจได้โบยบิน...
แม้จะเพียงแค่เรี่ยต่ำติดดิน..ก็จงให้ปีกแห่งถวิลได้เริงรมณ์...

ปภัสร์
๑ พฤษภาคม ๒๕๕๕

หากปล่อยความคิดถึง.. .ให้โลดแล่น
บนท้องฟ้าคงมีเป็นแสน. ..ที่สะสม
หากถักทอเป็นความรู้ห่วงใย.เพื่อใช้ห่ม
ความคิดถึงคงทับถม..คุณ..จนขาดใจ

ค่ำคืน..บนท้องฟ้ามีดาว
บรรยากาศท่ามกลางสายลมหนาว...คงจะหนาว.คุณว่าไหม ??
ในดวงตาคุณล่ะ " ตอนนี้มีอะไร
อบอุ่นไหม.หากมีฉันอยู่ข้างใน. ..คงจะอุ่นน่าดู

เมื่อแรกเจอคุณ...
สบตาละมุน..ความอ่อนโยนอบอุ่น..สัมผัสรู้...
่ท่ามกลางลมหนาว..ใจกลับผะผ่าวพองฟู...
สำนวน"โลกเป็นสีชมพู"..ผมได้รับรู้วันนั้นเอง...

ต่อให้ถูกความคิดถึงทับตาย...
หรือทุรนทุราย..เพราะความเดียวดายข่มเหง...
ต่อให้ถูกความเหงา..รุมเร้าละเลง...
แม้ในความเปล่าเปลี่ยววังเวง..ใจก็ยังบรรเลงเพลงคิดถึงคุณ..คนดี..

ปภัสร์
๓ พฤภาคม ๒๕๕๕