Re: สุริยะอัสดง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 05:53:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: สุริยะอัสดง  (อ่าน 14042 ครั้ง)
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 03 พฤษภาคม 2012, 06:49:PM »

ยามอาทิตย์อัสดงเธอคงเหงา
ความมืดเข้าล้อมรุกทุกแห่งหน
หมู่นกกากลับถิ่นฐานบ้านของตน
ใครหลายคนนั่งเศร้าเหงาเหลือเกิน

ฉันก็เหงาเข้าใจอยู่พอรู้จัก
เมื่อความรักมาถึงจุดหยุดเก้อเขิน
เขายังรักภักดิ์เราไหมใจเผชิญ
จะหยุดเดินหรือไปต่อขอทำใจ

คำแนะนำสำหรับเราเท่าที่เห็น
รอให้เป็นเช้าอีกวันค่อยฝันใหม่
ถึงอาทิตย์อัสดงตกลงไป
จะอย่างไรต้องขึ้นมาอย่าพะวง

ฉันยังหลงปลงใจให้เธออยู่
เพียงขอดูอีกนิดกลัวจิตหลง
รักของฉันวันนี้มิมั่นคง
อยากจะปลงแต่ตระหนัก..ยังรักเธอ




สุริยะ  อัสดง  ลงจากผา
ชลนา  รินหลั่ง  ฉันนั่งเหม่อ
พร่ำรำพัน  รำพึง  ถึงแต่เธอ
เหลียวชะเง้อ  รอคอย  อย่างน้อยใจ

พี่ยืนยัน  จะมา  เพ-ลาพลบ
แล้วเลี่ยงหลบ  เชือนแช  แถอยู่ไหน
สนธยา  ยามนี้  มิมีใคร
ใต้ร่มไม้  เธอทิ้งฉัน  ฝันอยู่เดียว

 ร้องไห้งอแง

สุนทรวิทย์




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

panthong.kh, กามนิต, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, อริญชย์, พี.พูนสุข, ลมหนาว, ดุลย์ ละมุน, D, สะเลเต

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s