โคลงสี่สุภาพ
๐ ภาษาไทยนี่นี้.............สล้างนา
ศัพท์แต่โบราณมา..........ประดิษฐ์ไว้
เป็นอัตลักษณ์สยามพา....ไทยเกิด เลิศแฮ
ควรจักรักษาให้..............รุ่งเรื้องจำรูญ ฯ
๐ พจน์คำทำเพี้ยงผิด......บูราณ
เป็นวิวัฒนาการ.............กล่าวอ้าง
หลอกใครใคร่เชื่อจาร.......เช่นเด็ก
วิวัฒน์กลับหลังมล้าง........ระบุนี้จึงควร ฯ
๐ พจน์คำทำเพี้ยงผิด......บูราณ
เขียนผิดจึงถึงจาร...........ดั่งนี้
ควรเรียกตักเตือนขาน......จึงชอบ
วิบัติภาษช่องชี้................จักป้องปัดแล ฯ
๐ พิมพ์คำรจิตเพี้ยง.........ตรงตรง
พจน์บทหากยังคง............อยู่ยั้ง
เสนาะจับหทัยจง.............เย็นจิต ท่านนา
พิมพ์วิบัติหากทั้ง.............ก่อเกื้อรำคาญ ฯ
๐ พิฆาตอัตลักษณ์เบื้อง.....ฉบับบูรพ์
พิฆาตชาติภพพูน............หมดสิ้น
พิฆาตชื่อสิ้นสูญ..............สลายหมด
พิฆาตจนป่นปิ้น..............รากเหง้าแลตน ฯะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
