อย่าใช้คำ คนคุ้นเคย เฉยดีกว่า
ไม่รักอย่า มาพูดกัน มันหวั่นไหว
ก็ใจฉัน ยังไม่ลืม ปลื้มเพียงใด
ตอนหัวใจ ได้ประจักษ์ รักกับเธอ
เหมือนใจแคบ แต่ต้องทำ ช้ำต้องจด
ดีกว่าอด แกล้งยินดี มีแต่เซ่อ
ไม่รักจบ อย่าพูดกัน ฉันขอเธอ
อย่าให้เพ้อ ถึงวันเก่า เฝ้ารำพึง
รู้หวังดี อยากเป็นเพื่อน เหมือนกันนะ
แต่ต้องผละ รับไม่ไหว ใจไม่ถึง
มองคนรัก เป็นเพื่อนกัน มันดื้อดึง
ไม่ต้องขึง ความสัมพันธ์ ฉันไม่เอา
ตัดกันแล้ว ตัดให้ขาด บาดให้ลึก
ไม่ต้องนึก ถึงว่าใจ ใครจะเหงา
อย่าเหลือเยื่อ ไว้พันหลัก รักสองเรา
รักเก่าเก่า จงทิ้งขว้าง ต่างคนไป
ไม่รักอย่า มาพูดกัน มันหวั่นไหว
ก็ใจฉัน ยังไม่ลืม ปลื้มเพียงใด
ตอนหัวใจ ได้ประจักษ์ รักกับเธอ
เหมือนใจแคบ แต่ต้องทำ ช้ำต้องจด
ดีกว่าอด แกล้งยินดี มีแต่เซ่อ
ไม่รักจบ อย่าพูดกัน ฉันขอเธอ
อย่าให้เพ้อ ถึงวันเก่า เฝ้ารำพึง
รู้หวังดี อยากเป็นเพื่อน เหมือนกันนะ
แต่ต้องผละ รับไม่ไหว ใจไม่ถึง
มองคนรัก เป็นเพื่อนกัน มันดื้อดึง
ไม่ต้องขึง ความสัมพันธ์ ฉันไม่เอา
ตัดกันแล้ว ตัดให้ขาด บาดให้ลึก
ไม่ต้องนึก ถึงว่าใจ ใครจะเหงา
อย่าเหลือเยื่อ ไว้พันหลัก รักสองเรา
รักเก่าเก่า จงทิ้งขว้าง ต่างคนไป
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
