ใต้ร่มเงาฉำฉาเมื่อหน้าร้อน
ปูเสื่อนอนนั่งพักเย็นหนักหนา
ยามหน้าแล้งคนได้มุ่งหมายมา
พึ่งพฤกษาเช้า-บ่ายผ่อนคลายไป
แกะอาหารทานเล่นลมเย็นผ่าน
นกเสียงหวานรำพันเพลงฝันใฝ่
ผีเสื้อสวยขยับปีกบินหลีกไว
แสงแดดใสส่องมาฉำฉารอ
หยิบสมุดปากกาขึ้นมาจรด
ร้อยเรียงรสคำไทยด้วยใจจ่อ
สุขสดชื่นเขียนกวีคงดีพอ
ฉำฉาหนอแผ่เงาให้เราเย็น
เย็นร่มเงาชื่นฉ่ำต้นฉำฉา
แผ่สาขากว้างออกสีดอกเด่น
แดงชมพูพร่างพราวทุกคราวเป็น
ใครมาเห็นก็ชมว่าฉำฉางาม
มวลแมกไม้ในโลกนี้ล้วนมีค่า
ใช่ฉำฉาแผ่เงาให้คนไต่ถาม
ยังมีอีกหลายพฤกษาใต้ฟ้าคราม
ให้คนตามพักผ่อนคลายร้อนกัน
เพียงฉำฉาโดดเด่นมองเห็นง่าย
เงาลอดลายกว้างไกลชวนใฝ่ฝัน
ช่วยให้คนคลายร้อนพักผ่อนพลัน
คุยสังสรรค์กันได้สบายเอย ฯ
อริญชย์
๓/๕/๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
