เธอใช่อยู่ลำพังนะขวัญเจ้า
มีพี่เฝ้าเอาใจใฝ่ให้ทางนี้
ยามเห็นเจ้าเหงาซึมขรึมชีวี
ในทุกทีอยากเป็นลมล้อมห่มเธอ
เฝ้าแอบดูอยู่ห่างอย่างทุกวัน
เห็นเธอนั้นเงียบเหงาเศร้าเสมอ
อยากเข้าใกล้เนื้อนวลชวนละเมอ
แต่กลัวเก้อเธอไม่สนคนอย่างเรา
มานั่งเหม่อ ทุกวัน ค่ำค่อนดึก
เพียงใจนึก เพ้อบ่น คนหงอยเหงา
มีสายลม แสงเดือน คือเพื่อนเรา
คอยปัดเป่า เหงาทรวง ยามร่วงรา
ไม่คิดนึก ว่าใคร หมายเคียงคู่
เพราะรู้อยู่ มิค่าควร ชวนฝันหา
ทนเหงาเงียบ กับตัว ตอนมัวตา
ลืมไปว่า มีใคร ไหมเมียงมอง
เพียงใจนึก เพ้อบ่น คนหงอยเหงา
มีสายลม แสงเดือน คือเพื่อนเรา
คอยปัดเป่า เหงาทรวง ยามร่วงรา
ไม่คิดนึก ว่าใคร หมายเคียงคู่
เพราะรู้อยู่ มิค่าควร ชวนฝันหา
ทนเหงาเงียบ กับตัว ตอนมัวตา
ลืมไปว่า มีใคร ไหมเมียงมอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
