[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

วิหค  ยามกกไข่         มันระไว  ไม่ยอมห่าง
ปีกสอง  ป้องอำพราง            ไข่บอบบาง  ต่างชีวัน
            
ลูกรัก  ฟักเป็นตัว         ยิ่งพันพัว  เหนื่อยหัวปั่น
ป้อนเหยื่อ  เอื้อแบ่งปัน         ให้ลูกนั้น  อิ่มทันใจ
            
ลูกโต  ก็โผจาก         ลืมรกราก  หาฟากใหม่
ทิ้งพ่อ  แม่ห้อไกล            ความห่วงใย  มิได้มี
            
คนเรา  เหล่าหญิงชาย         เห็นมากมาย  คล้ายปักษี
ปล่อยปละ  บุพการี            มิไยดี  หน้าที่ตน
            
บ้างยัง  ชังเกรี้ยวกราด         หินชาติ  ขาดเหตุผล
จริต  ผิดผู้คน               เพราะกมล  ขัดสนธรรม
            
ถึงครา  ฟ้าลงโทษ         กลับถือโกรธ  โอดครวญคร่ำ
                                  ไม่ตรอง  มองเงื่อนงำ            ว่าเวรกรรม  ล้วนทำเอง                                           

 

สุนทรวิทย์