ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
ผ่องอำไพรัมภาท่ามฟ้าหม่น
กลางสายฝนร้อยคำลำนำถัก
บรรเลงเพลงหวามไหวมาทายทัก
ห่มห้วงรักแสนหวานซาบซ่านจินต์
เมื่อดอกใบพริ้วหวั่นด้วยสั่นหนาว
รักผ่านดาวโอบประคอง...กลบหมองสิ้น
คือรอยแผ่วแววเกล็ดดั่งเพชรนิล
จากยุพินรัมภามาห่มทรวง
ที่ปลายฟ้าทอแสงแห่งดาวใส
กระพริบไหวดาวแซมจะแจ่มสรวง
ชวนเพื่อนดาวจากราวฟ้ามาร้อยพวง-
มาลัยร่วงพร่างพราวแต้มราวฟ้า
กานท์กวีกล่อมขวัญในวันเหงา
ฝากบอกเจ้าคนดีที่ครวญหา
ว่ามนต์รักกรุ่นไมตรีที่ส่งมา
ดวงดาราฝากตอบว่าขอบคุณ
แซมค่ะ
งามรัมภา พรมอบหฤทัย
อันงดงามน้ำใจด้วยไออุ่น
ดั่งคำเปรยเอ่ยแล้วแว่วละมุน
ซึ่งหอมกรุ่นกานท์ประสบได้พบเจอ
ที่พรมพรายรวยรื่นชื่นนภา
ดั่งฝนหลั่งจากฟ้ามาเสมอ
ผู้กรองกานท์ประพันธ์อันเลิศเลอ
แด่ผู้เพ้อหลงทางกลางแสงนวล
ได้พบพานค่ำคืนหมื่นคำรบ
ไม่รู้จบคำสดับนับไม่ถ้วน
เป็นลำนำกลอนครบเมื่อทบทวน
ให้คืนหวนใจแซมที่แต้มฟ้า
นับกี่แสนแดนดาวใช่ดาวเปล่า
ยังเรื่องเล่าอัศจรรย์อันเลอค่า
อุทยานดอกไม้ต่างนัยน์ตา
ที่มองฟ้าดั่งพลุประทุดวง
นามหนึ่งนั้นงามล้ำจนจำซึ้ง
ระลึกถึงนานแสนสุดแหนหวง
พรรัมภาแวววับประดับทรวง
ถึงสุดห้วงทิศาอาคเนย์
งามตรึงตราฝากไว้ในใจนี้
ราวกับที่ใจเราเฝ้าสรวลเส
ประดับเรือนครองคุ้มด้วยทุ่มเท
ด้วยเสน่หาไหนไม่เคยลืม
รการตติ