แอบมอง
ดุจดั่งม่านสานปิดชิดฝั่งฟาก
บังเป็นฉากจากแนวแววสุขสันต์
ให้ลบเลือนเบือนหายคลายรำพัน
ลบวารวันผันแปรให้แลเลย
ปิดอารมณ์คมสวาทจนขาดหาย
ปิดใจกายหมายให้ไม่เปิดเผย
ปิดความหวังคลั่งไคล้เหมือนไม่เคย
ปิดรำเพยเอ่ยอ้างยามห่างกัน
สิ่งใดเล่า เขาปิด ความคิดถึง
จากฟากหนึ่ง ถึงอีกฟาก มากไหวหวั่น
สิ่งใดเล่า ปิดห่วงหา ครารำพัน
ให้สองนั้น ได้สิ้น ถวิลปอง
ฝั่งฟ้าห่างต่างแดนแม้นไกลสุด
ไม่อาจฉุดห่วงหาคราสนอง
ไม่อาจลบปรารถนาค่าควรครอง
ยังเฝ้ามองสองฟากจากหัวใจ
จะสมหวังผิดหวังยังห่วงหา
ตราบอุราปักมั่นด้วยฝันใฝ่
แม้เป็นรักเพียงข้างหรืออย่างไร
ก็สุขได้ในฝันนั้นรำพึง
เมื่อตัดบัวเหลือใยใครก็รู้
ไยหดหู่ด้วยหม่นบนคิดถึง
ขอเพียงรัก ในหวังตั้งรำพึง
เธอเป็นหนึ่ง ที่ฉัน..นั้นแอบมอง.
บังเป็นฉากจากแนวแววสุขสันต์
ให้ลบเลือนเบือนหายคลายรำพัน
ลบวารวันผันแปรให้แลเลย
ปิดอารมณ์คมสวาทจนขาดหาย
ปิดใจกายหมายให้ไม่เปิดเผย
ปิดความหวังคลั่งไคล้เหมือนไม่เคย
ปิดรำเพยเอ่ยอ้างยามห่างกัน
สิ่งใดเล่า เขาปิด ความคิดถึง
จากฟากหนึ่ง ถึงอีกฟาก มากไหวหวั่น
สิ่งใดเล่า ปิดห่วงหา ครารำพัน
ให้สองนั้น ได้สิ้น ถวิลปอง
ฝั่งฟ้าห่างต่างแดนแม้นไกลสุด
ไม่อาจฉุดห่วงหาคราสนอง
ไม่อาจลบปรารถนาค่าควรครอง
ยังเฝ้ามองสองฟากจากหัวใจ
จะสมหวังผิดหวังยังห่วงหา
ตราบอุราปักมั่นด้วยฝันใฝ่
แม้เป็นรักเพียงข้างหรืออย่างไร
ก็สุขได้ในฝันนั้นรำพึง
เมื่อตัดบัวเหลือใยใครก็รู้
ไยหดหู่ด้วยหม่นบนคิดถึง
ขอเพียงรัก ในหวังตั้งรำพึง
เธอเป็นหนึ่ง ที่ฉัน..นั้นแอบมอง.
"บ้านริมโขง"
๒ พฤษภาคม ๒๕๕๕