[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เนิน จำราย]

ขอบคุณภาพจาก Google ครับ

เหลือบมองเห็นความงาม..ยามเอียงอาย



เธอลุ่มล่ามโสภาแสนน่ารัก
อยากทายทักทว่าทำหน้าเขิน
กิริยาซุ่มซ่ามงามเหลือเกิน
จ้องมองเพลินเดินมาเอ้าขาพลิก !

ก็เธอใส่รองเท้าสูงเท่าตึก
เดินจนสึกเลยสะดุดด้วยจุกจิก
หอบของมาเกินตัวมัวดุ๊กดิ๊ก
แกล้งกุ๊กกิ๊กเลยประหม่าจนหน้าแดง

ผมกระเซิงเหลือบลอนดูอ่อนพลิ้ว
ที่ปลายนิ้วเล็บงามตามเติมแต่ง
ปากก็เรื่อเจืออมชมพูแดง
แต่ตาแฝงชม้อยมองเหมือนร้องไห้

โอ้..จริงซิเธอคงเจ็บช่วยเก็บของ
และประคองเพราะขาแพลงตะแคงไหล่
เดินเท้าเปล่ากะเผลกเขยกไป
ทนได้ไหมจะพาไปหาหมอ ?

พักสักครู่นั่งลงตรงหยุดป้าย
ดูคล้ายคล้ายยิ้มได้ไม่ใจฝ่อ
ยิ้มทั้งทั้งใบหน้าน้ำตาคลอ
เธอกลัวล้อบอกว่าช่างน่าอาย

ไม่เป็นไรนี่นาอย่ามัวเขิน
ก็บังเอิญมองแป้วแล้วใจหาย
เหลือบมองเห็นความงามยามเอียงอาย
ยิ่งชม้ายตาส่ง...ยิ่งหลงรัก !



Rakarn Tati

อยากจะส่งขันหมากไปสู่ขอ   
เพื่อร่วมหอเรือนเรียงเคียงสมัคร
เปิดประตูวิวาห์กับนงลักษณ์   
เริ่มประจักษ์ใจหวั่นให้ครั่นคร้าม

ก้มมองดูเสื้อผ้าที่ข้าใส่      
เพิ่งซักใหม่ไม่ได้รีดหลวมรุ่มร่าม
ทำยังไงใจรักสุดหักห้าม      
จึงเดินข้ามปากซอยค่อยลัดเลาะ

มองเห็นหลังไวไวนั่นไงนั่น      
เธอกลับหันหลังมองช่างปะเหมาะ
หยิบมือถือซื้อแปดร้อยค่อยพิเคราะห์   
จับจำเพาะภาพนั้นพลันกดแชะ

ไม่เป็นไรนะใจไม่เป็นไร         
มือสั่นไหวไปหน่อยค่อยค่อยแตะ
ภาพผุดพราวหน้าสาวขาวด้วยแหละ   
เดี๋ยวไปแวะร้านปริ๊นแหมอินจัง..แฮะ

เนิน จำราย