Re: . .> ขอบเขตของความคิดถึง = หยุดคิดถึงไม่ได้ <. .

เรา..เหมือนกัน
ตรงที่ฉันเอง.ก็..คว้างเคว้ง
ทนอยู่กับลมหายใจเมื่อขาดเขา..ในโลกที่อ้างว้าง..วังเวง
ปล่อยให้ความเจ็บปวดข่มเหง..ตลอดเวลา

เหมือนกันตรงที่ฉันไม่อาจหยุด..คิดถึงเขา
ค่ำคืนที่เหว่ว้า..ยังทอดสายตามองหาเงา..อย่างที่ใจ.โหยหา
เหมือนกันตรงที่ฉันก็อยากให้เขา..กลับมา
แต่ทว่าความคิดถึงของเราอาจไร้ค่า..ไม่มีวันได้เขากลับมา. แน่นอน

my smile

เป็นเพราะความคิดถึงไม่เคยหยุดทำงาน
ถึงแม้คิดถึงแล้วต้องร้าวราน . .. และหัวใจร่ำร้องว่า "พอ" ก่อน
ลืมตาตื่นหรือหลับตาฝัน . . ขอบเขตของมันไม่แน่นอน
เพิ่มลดตามกำลังความอาทร . .. ของใครอีกคน

ฉันคิดถึงคนที่ทำให้หัวใจเหว่ว้า
ถึงเขาจะไม่เหลียวมองกลับมา . .. เลยสักหน
แต่ "ความรัก" ก็ยังยิ่งใหญ่และทรงอิทธิพล
สำหรับคนธรรมดาที่บูชาความรักเหนือใจตน . .. ตลอดมา

หรือความรักที่แท้คือภาพฝัน
หลอกล่อให้ติดกับดักของมัน . .. จนเสียท่า
"รักแท้" ในภาพฝัน . . สำหรับฉันนั้นไกลตา
เขารอไม่ไหวและไม่เห็นค่า
ถูกความผิดหวังโจมตีจนปวดอุรา . .. ทุกวัน~*