กฏแห่งกรรม

เมื่อยังอยู่ วุ่นวาย ไม่รู้จบ
               ตอนเป็นศพ ม้วยมรณ์ นอนแน่นิ่ง
               วัฏสงสาร เห็นชัด ล้วนสัตย์จริง
               สรรพสิ่ง อนิจจัง มิยั่งยืน

                  ทรัพย์สมบัติ หมุนเวียน เปลี่ยนเจ้าของ
               สังขารต้อง พรากพรัด สุดขัดขืน
               เกิดแล้วดับ ลาลับ ไม่กลับคืน
               จงเร่งตื่น จากโมหันธ์ ทัณฑ์โลกีย์

                  สร้างกุศล ผลบุญ ตุนไว้เถิด
               แม้กำเนิด กี่ภพ คงสบศรี
               สุขเพียบพร้อม สมบูรณ์ พูนทวี
               เพราะกรรมดี ค้ำจุน เป็นทุนรอน

                  คนหลงผิด คิดชั่ว เกลือกกลั้วบาป
               เคลิ้มซึมซาบ งมงาย ในสิ่งหลอน
               เลือกฝักใฝ่ อธรรม กลัมพร
               ย่อมทุกข์ร้อน ตกต่ำ ยามกรรมทัน

                  จะทำดี ทำชั่ว เข้าตัวหมด
               ข้อกำหนด กฎแห่งกรรม ธรรมขันธ์
               ความชั่วคือ ประตู สู่โลกันตร์
               ส่วนสวรรค์ สรรค์ไว้ ให้คนดี

ชอบใจๆ

สุนทรวิทย์