ความรักที่กวักเรียก.....................คือเสียงเพรียกให้ชีพพลี
เมื่อรักจักรอรี....................................พิไลร่ำอยู่รำไร
จงตามนามรตี..............................ที่ชื่นชี้ทางอำไพ
กางปีกบินหลีกไป...........................สู่รังรองตระกองรัก
หากเจ็บจงทนเจ็บ........................ทนหนาวเหน็บอันหน่วงหนัก
สิทธิคือพิทักษ์...................................รตีงามที่วามเงา
ความรักสลักรอย...........................กลางใจพร้อยจงพริ้มเพรา
ความรักประจักษ์เรา.........................เป็นหนึ่งเดียวกลมเกลียวแด ฯ
กามนิต - ๒๙ เม.ย.๕๕
บทกวีที่ซาบซึ้ง ถึงก้นบึ้งของรักแท้
เรียบรื่นดังผืนแพร มิได้แปรเปลี่ยนความนัย
จึงได้เพียงสดับ จับใจความตามวิสัย
ตอบเพียงเพื่อเคียงไป ประทับไว้ในบทกลอน