และแล้วความคิดถึงเพียงหนึ่งครั้ง
ก็เริ่มฝังฟักตัวในรั้วเหงา
และแล้วความอ้างว้างระหว่างเรา
ก็เริ่มเฝ้าฝังใจใต้แสงจันทร์
และใบไม้ยอดเขยื้อน -เคลื่อนไหว
เพียงแรงลมลูบไล้ก็ไหวสั่น
และลมเองก็กล่อมพื้นผ่านคืนวัน
กล่อมเขาชันป่าทะเลผู้เร่ทาง
และเกลียวคลื่นคลี่พบกระทบฝั่ง
หาดทรายยังนอนนิ่งทอดทิ้งร่าง
และเศษซากของเรือเมื่ออับปาง
ก็ยังเป็นเรือร้างกลางทะเล
และแล้วความคิดถึงเพียงหนึ่งครั้ง
ก็ถูกฝังบางสิ่งไว้ให้ว้าเหว่
และคืนนี้ชายจรจะนอนเปล
เขียนบทกวีกล่อมเห่ทะเลลม
ณัฐชลี
ก็เริ่มฝังฟักตัวในรั้วเหงา
และแล้วความอ้างว้างระหว่างเรา
ก็เริ่มเฝ้าฝังใจใต้แสงจันทร์
และใบไม้ยอดเขยื้อน -เคลื่อนไหว
เพียงแรงลมลูบไล้ก็ไหวสั่น
และลมเองก็กล่อมพื้นผ่านคืนวัน
กล่อมเขาชันป่าทะเลผู้เร่ทาง
และเกลียวคลื่นคลี่พบกระทบฝั่ง
หาดทรายยังนอนนิ่งทอดทิ้งร่าง
และเศษซากของเรือเมื่ออับปาง
ก็ยังเป็นเรือร้างกลางทะเล
และแล้วความคิดถึงเพียงหนึ่งครั้ง
ก็ถูกฝังบางสิ่งไว้ให้ว้าเหว่
และคืนนี้ชายจรจะนอนเปล
เขียนบทกวีกล่อมเห่ทะเลลม
ณัฐชลี
แด่ความคิดถึงเพียงหนึ่งครั้ง
มีความหวังวาดดวงใจให้สุขสม
บทกวีที่กล่อมพร้อมชื่นชม
นิยามนิยมยังอยู่คู่ทะเล
แม้เกลียวคลื่นเคลื่อนกลบกระทบฝั่ง
หายทราย สายน้ำหวัง ยังหักเห
บทกวี ของชาย ที่ไกวเปล
ยังกล่อมเห่ ห้วงหนึ่ง คิดถึงกัน
หทัยกาญจน์
๓๐ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๕