คนหนึ่งหมาง เมินใส่ คนใกล้ชิด
อีกคนจิต บรรจง คอยหลงใหล
คนหนึ่งพร้อม ทุกเมื่อ เพื่อจากไป
อีกคนนั้น มั่นใจ ในรักแท้
คนหนึ่งลืม ลารัก อย่างมักง่าย
อีกคนตาย ทั้งเป็น เห็นจะแย่
คนหนึ่งทอด ทิ้งไป ไม่เหลียวแล
อีกคนแพ้ พ่ายรัก ฤาจักจำ?
แบบว่า.. ไม่รู้สิครับ
ถ้ารักจน เกินไป ไม่ยั้งคิด
จะเจ็บจิต ร้าวฤทัย ให้ถลำ
คนหนึ่งหนี คนหนึ่งตาม เป็นประจำ
จึงทนช้ำ เหนื่อยหน่าย กายร้าวราน
อย่าพะวง ไปนัก กับรักแท้
อย่ามองแต่ ความดี มีห้าวหาญ
ฤดีหด ทนท้อ ทรมาน
ขอให้กาล เวลา รักษาใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
