และแล้วความคิดถึงเพียงหนึ่งครั้ง
ก็เริ่มฝังฟักตัวในรั้วเหงา
และแล้วความอ้างว้างระหว่างเรา
ก็เริ่มเฝ้าฝังใจใต้แสงจันทร์
และใบไม้ยอดเขยื้อน -เคลื่อนไหว
เพียงแรงลมลูบไล้ก็ไหวสั่น
และลมเองก็กล่อมพื้นผ่านคืนวัน
กล่อมเขาชันป่าทะเลผู้เร่ทาง
และเกลียวคลื่นคลี่พบกระทบฝั่ง
หาดทรายยังนอนนิ่งทอดทิ้งร่าง
และเศษซากของเรือเมื่ออับปาง
ก็ยังเป็นเรือร้างกลางทะเล
และแล้วความคิดถึงเพียงหนึ่งครั้ง
ก็ถูกฝังบางสิ่งไว้ให้ว้าเหว่
และคืนนี้ชายจรจะนอนเปล
เขียนบทกวีกล่อมเห่ทะเลลม
ก็เริ่มฝังฟักตัวในรั้วเหงา
และแล้วความอ้างว้างระหว่างเรา
ก็เริ่มเฝ้าฝังใจใต้แสงจันทร์
และใบไม้ยอดเขยื้อน -เคลื่อนไหว
เพียงแรงลมลูบไล้ก็ไหวสั่น
และลมเองก็กล่อมพื้นผ่านคืนวัน
กล่อมเขาชันป่าทะเลผู้เร่ทาง
และเกลียวคลื่นคลี่พบกระทบฝั่ง
หาดทรายยังนอนนิ่งทอดทิ้งร่าง
และเศษซากของเรือเมื่ออับปาง
ก็ยังเป็นเรือร้างกลางทะเล
และแล้วความคิดถึงเพียงหนึ่งครั้ง
ก็ถูกฝังบางสิ่งไว้ให้ว้าเหว่
และคืนนี้ชายจรจะนอนเปล
เขียนบทกวีกล่อมเห่ทะเลลม
ใต้ท้องฟ้าแห่งยามรัตติกาล
ความเหงาพัดผ่านใจให้ขื่นขม
แฝงอยู่ในเงามืดใต้สายลม
และน้ำค้างที่พร่างพรมจนเหงาใจ
ซ่อนอยู่ในเสียงสำเนียงคลื่นซัดสาด
แอบอยู่ในโสตประสาทที่อ่อนไหว
แม้ยินเสียงแต่เงียบงันทั้งหัวใจ
เหลือเอาไว้คือเดียวดายกลางสายลม
darkness_hero
ความเหงาพัดผ่านใจให้ขื่นขม
แฝงอยู่ในเงามืดใต้สายลม
และน้ำค้างที่พร่างพรมจนเหงาใจ
ซ่อนอยู่ในเสียงสำเนียงคลื่นซัดสาด
แอบอยู่ในโสตประสาทที่อ่อนไหว
แม้ยินเสียงแต่เงียบงันทั้งหัวใจ
เหลือเอาไว้คือเดียวดายกลางสายลม
darkness_hero
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
