สายธารรัก ถักทอ ลออฝัน
ทุกคืนวัน หวั่นหวาด มิขาดสาย
เก็บความเรียง ร้อยถัก ปักเป็นลาย
เบียดเอียงกาย ก่ายกอด สอดเกลียวกลม
จึงมุ่งมั่น ปั้นหมาย ป่ายตามรัก
ด้วยประจักษ์ ล้นทรวง ลวงขื่นขม
แม้ดาวดับ ลับล่วง ห้วงระทม
จะตามงม ไม้ปล่อย ให้น้อยใจ
ด้วยรักคือ ทั้งหมด จดบันทึก
ด้วยสำนึก ตรึกตรอง คล้องจิตได้
จะขอจำ จดจ้อง ปองหทัย
แม้หนักหนา เพียงใด ไม่ร้าวจินต์
พันทอง
เมื่อประจักษ์ รักแจ้ง แห่งความหมาย
ที่หวั่นหวาด ขาดหาย มลายสิ้น
ห้วงระทม ถมทับ นับอาจิณ
ย่อมไหลริน ล่วงลับ กับสายกาล
รุ่งอรุณ เรืองรอง ของวันใหม่
จะสาดแสง สดใส ให้สุขศานติ์
เมื่อกมล พ้นข้าม ความร้าวราน
รักย่อมบาน เบ่งใน ใจนิรันดร์
ที่หวั่นหวาด ขาดหาย มลายสิ้น
ห้วงระทม ถมทับ นับอาจิณ
ย่อมไหลริน ล่วงลับ กับสายกาล
รุ่งอรุณ เรืองรอง ของวันใหม่
จะสาดแสง สดใส ให้สุขศานติ์
เมื่อกมล พ้นข้าม ความร้าวราน
รักย่อมบาน เบ่งใน ใจนิรันดร์
ด้วยรักสอง ปองมั่น อย่าสั่นไหว
มอบฤทัย ท่วมท้น ล้นอกฉัน
ประครองรัก ภักดี ทุกวี่วัน
ประครองใจ ให้กัน มิหวั่นใด
อรุณรุ่ง พรุ่งนี้ ยังมีหวัง
สองเรายัง รักชื่น รื่นไฉน
ทั้งสี่ห้อง แนบชิด สนิทใน
ดั่งสองดวง หฤทัย ไม่หมองตรม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
