และแล้วความคิดถึงเพียงหนึ่งครั้ง
ก็เริ่มฝังฟักตัวในรั้วเหงา
และแล้วความอ้างว้างระหว่างเรา
ก็เริ่มเฝ้าฝังใจใต้แสงจันทร์
และใบไม้ยอดเขยื้อน -เคลื่อนไหว
เพียงแรงลมลูบไล้ก็ไหวสั่น
และลมเองก็กล่อมพื้นผ่านคืนวัน
กล่อมเขาชันป่าทะเลผู้เร่ทาง
และเกลียวคลื่นคลี่พบกระทบฝั่ง
หาดทรายยังนอนนิ่งทอดทิ้งร่าง
และเศษซากของเรือเมื่ออับปาง
ก็ยังเป็นเรือร้างกลางทะเล
และแล้วความคิดถึงเพียงหนึ่งครั้ง
ก็ถูกฝังบางสิ่งไว้ให้ว้าเหว่
และคืนนี้ชายจรจะนอนเปล
เขียนบทกวีกล่อมเห่ทะเลลม
ก็เริ่มฝังฟักตัวในรั้วเหงา
และแล้วความอ้างว้างระหว่างเรา
ก็เริ่มเฝ้าฝังใจใต้แสงจันทร์
และใบไม้ยอดเขยื้อน -เคลื่อนไหว
เพียงแรงลมลูบไล้ก็ไหวสั่น
และลมเองก็กล่อมพื้นผ่านคืนวัน
กล่อมเขาชันป่าทะเลผู้เร่ทาง
และเกลียวคลื่นคลี่พบกระทบฝั่ง
หาดทรายยังนอนนิ่งทอดทิ้งร่าง
และเศษซากของเรือเมื่ออับปาง
ก็ยังเป็นเรือร้างกลางทะเล
และแล้วความคิดถึงเพียงหนึ่งครั้ง
ก็ถูกฝังบางสิ่งไว้ให้ว้าเหว่
และคืนนี้ชายจรจะนอนเปล
เขียนบทกวีกล่อมเห่ทะเลลม
ความหงอยเหงา เข้าคลุม กุมดวงจิต
จงหวนคิด คำนึง ซึ้งประสม
มองทะเล กว้างไกล ไยเศร้าตรม
ฝากความขม โยนลง ตรงทะเล
ยามเธอร้าว ดวงจิต อย่าคิดหวั่น
แสงนวลจันทร์ โอบกอด พรอดเสน่ห์
ยังวนเวียน รอบข้าง ไม่ร้างเพ
ไม่เคยเห หันหัก รักเพียงเดียว
แม้เกลียวคลื่น กระทบฝั่ง ยังจำได้
สองเราไป นั่งมอง คล้องแขนเกี่ยว
วาดหัวใจ คู่กัน สุขสันต์เชียว
แม้วันนี้ เธอเดินเดี่ยว อย่าเปลี่ยวทรวง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
