แม้นปลูกไม้ให้ทั่วฟ้าเป็นล้านต้น
ไม่สู้คนทำลาย ล้วนหายสิ้น
หนึ่งคนมีขวานในมือ ทั่วแผ่นดิน
ล้วนจ้องกิน อันต้นไม้ให้ตายลง
หากแม้นปลูกวันละต้นไหนจะสู้
ปลูกความรู้ ปัญญารักษามั่น
ทั้งสำนึก คุณความดีให้ทั่วกัน
จึงจะยันหนึ่งต้นนั้นให้คงนาน
แม้นเคยขุดลงต้นเมื่อยังเล็ก
ที่เคยเด็กเมื่อโตใหญ่มิได้หวัง
ให้หนึ่งต้นที่เคยปลูกเป็นกำบัง
ยื้อจะรั้งขุดรากฐานมาใช้งาน
จึงเป็นเพียงต้นไม้รับใช้ท่าน
ยืนต้นกรานมินานก็ห่างหาย
เหลือเพียงภาพเมื่อวานที่วางวาย
จักต้องตายมิได้สู่ผืนแผ่นดิน
จากต้นไม้มาเป็นบ้าน มาเป็นอื่น
ไม่ได้คืนสู่ผืนป่าพนาสันต์
แม้ต้นตายไม่ได้กลายธุลีพลัน
จึงฟาดฟันให้คนล้มจมลงดิน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 08:17:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ....พลิกฟื้นผืนพงไพร.... (อ่าน 7968 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: