เพลงชีวิต ผ่านมา คณานับ
ฤทัยกลับ ขับขื่น ฝืนความข่ม
แต่ไอโอบ โฉบเฉี่ยว ยังเกลียวกลม
ทั้งคลื่นลม พริ้วพราย อยู่รายรอน
ที่ทอดยาว ขาวใส ในฟ้านั่น
ยังมีเมฆ กางกั้น เหมือนวันก่อน
สีเทาทาบ นาบนภา คราอาวรณ์
ให้อาทร วอนว่า เหนื่อยล้าทรวง
สายน้ำเอื่อย อ้อยอิ่ง ชิงโขดหิน
ดั่งเสียงพิณ ขับกล่อม อ้อมแดนสรวง
งามเหลือเกิน เดินชม สมแดดวง
ยังเอ่อห้วง ห่วงหับ จับลำธาร
ตะแบกสวย รวยร่าย ส่ายกลีบเกลื่อน
เหมือนแต้มเตือน เดือนเด่น เพ็ญประสาน
ไยหล่นร่วง พวงย้อย ลอยลมลาน
ทรมาน ใจบึ่ง ถึงพรมดาว
บทพร่ากรรม ช้ำชอก สุดตอกย้ำ
แม้ถลำ พร่ำพร่า คราเหน็บหนาว
วางสุดท้าย ก่ายทับ ลงดับดาว
ซ่อนกลิ่นคาว ร้าวหล่น หม่นฤทัย
พันทอง