เจรียงถ้อย ร้อยกานท์ หว่านคำรัก
เอกภักดิ์ ถักทอ ต่อโวหาร
ถมบรรจุ มธุรส พจมาน
พิษฐาน สานกอบ มอบพธู
อยากคว้าดาว วาวแวม แซมผมให้
สอยรำไพ นิศารัตน์ นำทัดหู
เพื่อนงราม งามเด่น น่าเอ็นดู
ทุกอนู หรูเริด เฉิดโสภี
คัคนางค์ ว้างเวิ้ง เลิ้งไพศาล
มิเปรียบปาน หนึ่งช่อง ห้องใจพี่
ถึงหยิบอ้าง ภูวดล ชลธี
นั้นธุลี ฝุ่นเดียว ของเสี้ยวใจ
อดอาหาร ทั้งปี ยินดีกว่า
ถูกกานดา ค้อนควัก กล่าวผลักไส
หากเธอเรียก บุกน้ำ ย่ำลุยไฟ
ฉันจักไม่ ลังเล มัวเฉเชือน
อันบุรุษ สุดดี เยี่ยงพี่นี้
คงมิมี ผู้ใด ไหนเสมือน
พบแล้วควร คบหา พาร่วมเรือน
ขี้เกียจเตือน ซ้ำสอง รีบจองคิว
สุนทรวิทย์
เป็นผู้หญิง ยิงลม ผมจองแน่
เป็นคนแก่ แถนม ผมต้องฉิว
สารบบ ครบถ้วน ล้วนชิวชิว
มิต้องบิว อารมณ์ ยามชมชาย
ได้หัวหน้า แสนดี ย่อมมีสุข
ครอบครัวทุกข์ พ่อตาเสีย แม่เมียม่าย
ลูกหลานเศร้า เฝ้าเรียกหา พ่อตาตาย
จองให้ยาย เอาบุญ นะ..สุนทร
รพีกาญจน์ 59