ไม่ได้เครียดเกลียดใครหัวใจขุ่น
ไม่ได้วุ่นขุ่นข้นจนระอุ
ไม่ได้ร้อนดั่งไฟไล่ลามลุ
ไม่ได้คุ-ปรุปลายดั่งหมายมอง
ใส่อารมณ์ผสมเรื่องประเทืองรส
ตามบาทบทสดสวยด้วยสนอง
ให้คล้อยตามลามไหลในทำนอง
ให้สอดคล้องท้องเรื่องอย่าเคืองกัน
ยามอารมณ์ ลื่นไหลเลยไสส่ง
ให้พุ่งตรงสู่เป้าเฝ้ามองมั่น
ให้สุดสุดทุกอย่างทางจำนรรจ์
ให้เธอฉันได้สมในคมกานท์
คนสังคมชมชื่นยื่นหน้ากาก
ไม่เต็มปากจากจิตเคลือบติดหวาน
แต่หัวใจในตนสุดทนทาน
แสนร้าวรานเก็บกดบดอารมณ์
นานวันเข้าเผาตนจนหม่นไหม้
เผาหัวใจเหี่ยวห่อจนฝ่อขม
กลิ่นเหม็นคาวคละคลุ้งใครมุ่งดม
ต้องตายตรมอยู่เดียวใครเหลียวมอง
เถิด..พูดจริง สิ่งเห็นเป็นวิสัย
เปิดหัวใจให้เห็นเป็นสนอง
มีอารมณ์ใดเกิดเปิดทำนอง
อย่าขัดข้อง บีบเสียง เพียงมารยา.
ไม่ได้วุ่นขุ่นข้นจนระอุ
ไม่ได้ร้อนดั่งไฟไล่ลามลุ
ไม่ได้คุ-ปรุปลายดั่งหมายมอง
ใส่อารมณ์ผสมเรื่องประเทืองรส
ตามบาทบทสดสวยด้วยสนอง
ให้คล้อยตามลามไหลในทำนอง
ให้สอดคล้องท้องเรื่องอย่าเคืองกัน
ยามอารมณ์ ลื่นไหลเลยไสส่ง
ให้พุ่งตรงสู่เป้าเฝ้ามองมั่น
ให้สุดสุดทุกอย่างทางจำนรรจ์
ให้เธอฉันได้สมในคมกานท์
คนสังคมชมชื่นยื่นหน้ากาก
ไม่เต็มปากจากจิตเคลือบติดหวาน
แต่หัวใจในตนสุดทนทาน
แสนร้าวรานเก็บกดบดอารมณ์
นานวันเข้าเผาตนจนหม่นไหม้
เผาหัวใจเหี่ยวห่อจนฝ่อขม
กลิ่นเหม็นคาวคละคลุ้งใครมุ่งดม
ต้องตายตรมอยู่เดียวใครเหลียวมอง
เถิด..พูดจริง สิ่งเห็นเป็นวิสัย
เปิดหัวใจให้เห็นเป็นสนอง
มีอารมณ์ใดเกิดเปิดทำนอง
อย่าขัดข้อง บีบเสียง เพียงมารยา.
"บ้านริมโขง"