ข้ามสะพานสายรุ้งมุ่งสู่ฟาก
สัญจรจากผืนดินถิ่นที่หมาย
ชมดาวเดือนวิลาวัณย์อันมากมาย
มองคล้ายคล้ายแว่นฟ้านภาาริน
แรมทางด้วยตระการบนทางลัด
ดึกสงัดเดือนดาวคราวถวิล
กล่อมผู้อยู่ในกมลให้ยลยิน
ดั่งดารินผินพักตร์ประจักษ์ดวง
เมื่อเคลื่อนผ่านม่านรุ้งคุ้งจรัส
โสมนัสดาวกวินระรินสรวง
ดาวน้อยใหญ่ประทับกับแดดวง
งามโชติช่วงคลายนภาฟ้าสีเทา
ที่ขอบโค้งดั่งหนึ่งดาริกา
บอกเตือนว่าใจจงอย่าคงเหงา
จะขับกล่อมเพลงกานท์อันนานเนาว์
ให้บรรเทาเหงาผ่านวานวรุณ
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
