. .> ขอบเขตของความคิดถึง = หยุดคิดถึงไม่ได้ <. .
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 02:24:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: . .> ขอบเขตของความคิดถึง = หยุดคิดถึงไม่ได้ <. .  (อ่าน 18961 ครั้ง)
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« เมื่อ: 28 เมษายน 2012, 02:39:PM »




ตั้งใจ..ลืมใครคนนึง
แต่ความคิดถึง..ทำลายความตั้งใจนั้น..เสมอ
ต้องกลับมาร้องไห้..แล้วต้องตั้งใจใหม่..เพื่อลืมเธอ
ตัวเลขของความคิดถึง.ทำบางคนเพ้อ..บนเส้นใจ

สิ่งที่ฉัน.ต้องทำ
มีความทรงจำดีดี.มาหยุดยั้ง..ฉันทำไม่ได้.ใช่ไหม
ลืมไม่ลง..แม้ต้องทรมาน.สักเพียงไร
ขอบเขตของความคิดถึง..เท่ากับหยุดคิดถึงไม่ได้..แล้วจะให้ลืมเช่นไร.

ใครจะลืม ??



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

พิมพ์วาส, รการตติ, ไร้นวล^^, รพีกาญจน์, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, กามนิต, sunthornvit, ไพร พนาวัลย์, ไม่รู้ใจ, อริญชย์, เมฆา..., blues, เศษเหล็ก//, กาญจนธโร, เนิน จำราย, พี.พูนสุข, ลมหนาว, แป้งน้ำ, ปรางทิพย์, ♥หทัยกาญจน์♥, sucklife, amika29

ข้อความนี้ มี 23 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s