ป่านนี้ สามปีกว่า
มิเห็นหน้า-ตาเลยหนอ
ชอกช้ำ น้ำตาคลอ
จิตจดจ่อ เฝ้ารอดิน
สุนทรวิทย์
มิเห็นหน้า-ตาเลยหนอ
ชอกช้ำ น้ำตาคลอ
จิตจดจ่อ เฝ้ารอดิน
สุนทรวิทย์
เรานี่ก็หัวหงอกมาตอกย้ำ
ไยมาซ้ำให้เสียไปหมดสิ้น
รอดินมาหลายปีหนาระอาจินต์
ใจโรยรินนั่งหง่าวพิงเสาคอย
นั่งยอง ยองสองเข่าสูงเท่าหู
ตาคอยดูมองทางอย่างละห้อย
รอแม่ดินดอกฟ้าพาเลื่อนลอย
แสนสุดหงอยพลอยเร่งแก่แย่เลยเรา
ไยมาซ้ำให้เสียไปหมดสิ้น
รอดินมาหลายปีหนาระอาจินต์
ใจโรยรินนั่งหง่าวพิงเสาคอย
นั่งยอง ยองสองเข่าสูงเท่าหู
ตาคอยดูมองทางอย่างละห้อย
รอแม่ดินดอกฟ้าพาเลื่อนลอย
แสนสุดหงอยพลอยเร่งแก่แย่เลยเรา
มาเจอพอดี ผมขอเป็นคนเดียวกับท่านสุนทรวิทย์หน่อยครับ
ผิดถูกต้องขออภัยครับท่าน
ผิดถูกต้องขออภัยครับท่าน