วันหยุด สิ้นสุดงาน
นึกสงสาร คนแก่หงอย
ป่านนี้ คงตาปรอย
นั่งใจลอย คอยคอเอียง
คิดแล้ว ไม่นิ่งหยุด
นึกสะดุด สุดหางเสียง
เร่งรุด ผุดจากเตียง
แต่งตัวเกลี้ยง แอบเลี่ยงมา
ถึงที่ เห็นผู้เฒ่า
สองตาเขา สุดเหว่ว้า
โอบปลอบ ตอบวาจา
คุณพี่ขา "ดิน"มายล
คิดถึง ไหมพี่ขา
"ดิน"ห่วงหา ทุกแห่งหน
ไปไหน ใจวกวน
คิดถึงจน ไม่สนใคร
ที่บอก ว่าคิดถึง
มีเรื่องหนึ่ง ซึ่งมาใหม่
ข่าวบอก ออกทันใด
"พี่วิทย์"ไง ได้เงินตรา
ห้าสิบ กว่าล้านนั่น
ช่อง3นั้น ออกข่าวหนา
ลอตเตอร์รี่ พี่หยิบมา
เลยแหกตา มาเยี่ยมไง
นึกสงสาร คนแก่หงอย
ป่านนี้ คงตาปรอย
นั่งใจลอย คอยคอเอียง
คิดแล้ว ไม่นิ่งหยุด
นึกสะดุด สุดหางเสียง
เร่งรุด ผุดจากเตียง
แต่งตัวเกลี้ยง แอบเลี่ยงมา
ถึงที่ เห็นผู้เฒ่า
สองตาเขา สุดเหว่ว้า
โอบปลอบ ตอบวาจา
คุณพี่ขา "ดิน"มายล
คิดถึง ไหมพี่ขา
"ดิน"ห่วงหา ทุกแห่งหน
ไปไหน ใจวกวน
คิดถึงจน ไม่สนใคร
ที่บอก ว่าคิดถึง
มีเรื่องหนึ่ง ซึ่งมาใหม่
ข่าวบอก ออกทันใด
"พี่วิทย์"ไง ได้เงินตรา
ห้าสิบ กว่าล้านนั่น
ช่อง3นั้น ออกข่าวหนา
ลอตเตอร์รี่ พี่หยิบมา
เลยแหกตา มาเยี่ยมไง
น้ำใจ ดินใหญ่ยิ่ง
มิทอดทิ้ง นิ่งเฉไฉ
หอบกล่อง ซองไวไว
มามอบให้ ใจแสนดี
ทักทาย ไม่กี่คำ
แม่งามขำ ทำหลู่หลี่
คาดคั้น ถามทันที
ลอตเตอรี่ อยู่ที่ใด
เธอนั้น น่าสรรเสริญ
จักดำเนิน ขึ้นเงินให้
พูดจา น่าเชื่อใจ
จึงฝากไป ไม่รีรอ
ป่านนี้ สามปีกว่า
มิเห็นหน้า-ตาเลยหนอ
ชอกช้ำ น้ำตาคลอ
จิตจดจ่อ เฝ้ารอดิน
สุนทรวิทย์
มิทอดทิ้ง นิ่งเฉไฉ
หอบกล่อง ซองไวไว
มามอบให้ ใจแสนดี
ทักทาย ไม่กี่คำ
แม่งามขำ ทำหลู่หลี่
คาดคั้น ถามทันที
ลอตเตอรี่ อยู่ที่ใด
เธอนั้น น่าสรรเสริญ
จักดำเนิน ขึ้นเงินให้
พูดจา น่าเชื่อใจ
จึงฝากไป ไม่รีรอ
ป่านนี้ สามปีกว่า
มิเห็นหน้า-ตาเลยหนอ
ชอกช้ำ น้ำตาคลอ
จิตจดจ่อ เฝ้ารอดิน
สุนทรวิทย์