เก็บความทุกข์ซ่อนในดวงใจหม่น
ตากแดดฝนร้อนหนาวแบบชาวทุ่ง
ไถหว่านอยู่ท้องนาคอยผดุง
มีป้าลุงคุยสุขสันต์บนคันแท
ถอนต้นกล้านาข้าวใช้เท้าเตะ
ให้โคลนเละออกไปใจแน่วแน่
หาบกล้าหนักขับเคลื่อนไม่เชือนแช
สายตาแลท้องนาบ่ล้าใจ
ย่ำโคลนตมก้มพลอยดำถอยหลัง
มือไม่ยั้งปักดำกระหน่ำใส่
ปักกล้าสุดแล้วก็เริ่มต่อไป
แดดรำไรสาดหลังร้อนยังทน
เสร็จงานดำเบิกบานรองานเกี่ยว
ใบข้าวเขียวพราวไสวมิได้หม่น
ขอเพียงน้ำอย่าท่วมจนอ่วมชล
คงสุขล้นเกี่ยวข้าวโอ้ชาวนา
สามสี่เดือนข้าวเหลืองเมลืองทุ่ง
ชาวนามุ่งเกี่ยวข้าวกันสู้ฟันฝ่า
วานญาติมิตรบ้านใกล้ร่วมใจมา
ใครเงินตรามากไซร้ จ้างไปเลย
หนุ่มและสาวพบกันในวันเกี่ยว
อาจกลมเกลียวเสน่หาพาเฉลย
ร่วมตีข้าวลงลานชื่นบานเอย
ต่างคุ้นเคยกันอย่างดีวิถีไทย!ฯ
อริญชย์
๒๗/๔/๒๕๕๕
ปล.แต่งไม่เสร็จก็กระไรอยู่ เอาเรื่องจริงมาแต่งเลยดีกว่าเน๊าะ ไม่ต้องโบยบินจินตนาการ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
