ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
ชมนภาฟากฟ้าเดิม
ที่ขอบฟ้าประจิมริมโค้งคุ้ง
เจิดจรุงยามกรุ่นอุ่นไอฝัน
ได้รู้เห็นดาวประดับนับร้อยพัน
ที่ประชันระเรียงเคียงจันทรา
ดารดาษรายรอบขอบฟ้ากว้าง
ชมจันทร์ข้างยามเยือนเดือนเมษา
จันทร์ยังคงไม่ห่างแม้ร้างลา
คงเริงร่าชิดอยู่มิรู้เลือน
ผูกรักกันเอาไว้ใต้ฟากฟ้า
ฝากจันทราแทนใจไว้เป็นเพื่อน
เขียนเรื่องราวก่อนเก่าคราวมาเยือน
เพื่อจะเตือนฟ้าจางอย่าร้างไกล
ดาราแม้พันดวงก็พันเปล่า
เปล่งแสงเท่าจันทราหามีไม่
หนึ่งดวงเดียวที่เหนี่ยวเกี่ยวคล้องใจ
ที่ครองไว้ในจินต์ถวิลชนม์
จันทร์ในคืนฟ้าแรมเหมือนแย้มยิ้ม
ฟ้าประจิมรักเอยไม่เคยหม่น
ห่วงแต่ใครชิดเชยมิเคยพ้น
รักเสียจนทดใจให้หมดเลย
สนธยาฟ้าเดิมเริ่มราตรี
ฟากฟ้านี้จันทร์มิเพียงเคียงเขนย
หากแต่จะพร้อมอยู่เป็นคู่เชย
ฟ้าที่เอ่ยชมนี้มี..เพียงจันทร์
รการตติ