หนึ่งดวงจันทร์ล้านดวงดาวพร่างพราวกระพริบ
ระยับระยิบแต้มฟ้าราตรีเด่น
แต่ยิ่งมืดดวงดาวยิ่งชัดเจน
ลอยเริงเล่นเรียงเรียงเคียงดวงจันทร์
ต่างกับคนยืนดูอยู่บนพื้น
น้ำตาแต้มสะอื้นยืนโศกศัลย์
เพียงลมวูบพัดผ่านเสี้ยววารวัน
ร่างทั้งร่างก็หนาวสั่นสะท้านทรวง
และหัวใจลอยล่องสู่ท้องฟ้า
ไร้ทิศทางปรารถนาอาศัยสรวง
หมายฝากใจไปถึงจันทร์หนึ่งดวง
ซึ่งสักวันคงร่วงเหมือนดวงดาว
ระยับระยิบแต้มฟ้าราตรีเด่น
แต่ยิ่งมืดดวงดาวยิ่งชัดเจน
ลอยเริงเล่นเรียงเรียงเคียงดวงจันทร์
ต่างกับคนยืนดูอยู่บนพื้น
น้ำตาแต้มสะอื้นยืนโศกศัลย์
เพียงลมวูบพัดผ่านเสี้ยววารวัน
ร่างทั้งร่างก็หนาวสั่นสะท้านทรวง
และหัวใจลอยล่องสู่ท้องฟ้า
ไร้ทิศทางปรารถนาอาศัยสรวง
หมายฝากใจไปถึงจันทร์หนึ่งดวง
ซึ่งสักวันคงร่วงเหมือนดวงดาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
