เป็นสัญญาฝ่ายเดียวข้าวเหนียวนึ่ง
น้ำไม่ถึงเม็ดแห้งดูแข็งขัน
เขาว่าไงไม่รู้ขี้ตู่กัน
สารพันขายผ้าเอาหน้ารอด
หากผ้าหมดจะงดไหมก็ไม่รู้
หรือโฉมตรูประกาศเท- เห ตลอด
เพื่อสร้างค่าเติมราคาว่าเองยอด
เอ่ยเอื้อนออดพลอดพร่ำดื่มด่ำจัง
นี่ก็อ้างคงมั่นฉันไม่เปลี่ยน
ฟังจนเลี่ยนเขียนคำพร่ำมนต์ขลัง
แต่เสกใครไหนเล่าเขาเชื่อฟัง
ล้วนเป็นดั่งผายลม..แสนตรมใจ
เหลือสงสารงานนี้ที่ส่อเค้า
ว่าสาวเจ้าคงแห้วแล้วไฉน
คอยหงำเหงือกเกลือกหม่นคนอะไร..
เมื่อจากไป..ไม่หันมอง..เห็นท้องโต..
น้ำไม่ถึงเม็ดแห้งดูแข็งขัน
เขาว่าไงไม่รู้ขี้ตู่กัน
สารพันขายผ้าเอาหน้ารอด
หากผ้าหมดจะงดไหมก็ไม่รู้
หรือโฉมตรูประกาศเท- เห ตลอด
เพื่อสร้างค่าเติมราคาว่าเองยอด
เอ่ยเอื้อนออดพลอดพร่ำดื่มด่ำจัง
นี่ก็อ้างคงมั่นฉันไม่เปลี่ยน
ฟังจนเลี่ยนเขียนคำพร่ำมนต์ขลัง
แต่เสกใครไหนเล่าเขาเชื่อฟัง
ล้วนเป็นดั่งผายลม..แสนตรมใจ
เหลือสงสารงานนี้ที่ส่อเค้า
ว่าสาวเจ้าคงแห้วแล้วไฉน
คอยหงำเหงือกเกลือกหม่นคนอะไร..
เมื่อจากไป..ไม่หันมอง..เห็นท้องโต..
"บ้านริมโขง"
เป็นสัญญา น้ำท่วม อ่วมต่างหาก
เราไม่อยาก จะฟัง ช่างโมโห
ตัวไม่เคย มีรัก พาลพาโล
เดี๋ยวตบโชว์ เสียหรอก บอกไม่จำ
คนเราจะ มีรัก ชักกลั้นแกล้ง
คงแสลง จิตใจ ใช่เพ้อพร่ำ
ขาดคนรัก คนชื่น ยืนระกำ
จึงต้องช้ำ เรื่อยไป ใช่ไหมเออ
เพราะตัวเอง ไม่หวาน จึงซ่านขม
นอนระทม ตรมหม่น บ่นจนเซ่อ
สาวไม่สน อิจฉา ตาลอยเบลอ
ได้แต่คอย คอยเก้อ ละเมอครวญ
มาว่าเรา ท้องโต โม้ตลอด
มาทำเป็น แหกปอด จอดทุกส่วน
ถึงเป็นหญิง รักยิ่ง ในเนื้อนวล
ของสงวน อยู่ติดตัว กลัวทำไม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
