ใต้ต้นไทร ใบหนา ที่ท่าน้ำ
พี่ยังจำ คำสัญญา แสนสุขสม
จะรักกัน มั่นไว้ ไม่ตรอมตรม
เหมือนแพรห่ม เรารักกัน คำสัญญา
เพียงสองปี พี่ต้องไป เป็นทหาร
ชาติต้ิองการ ตามชายแดน แสนห่วงหา
สาบานไว้ จะแต่งงาน กับขวัญตา
พี่กลับมา แทบใจสลาย จากชายแดน
หนุ่มเศรษฐี ที่พัทยา มาสู่ขอ
สร้างเรือนหอ รอไว้ ตั้งหลายแสน
ลืมสัญญา ใต้ต้นไทร ไม่เคืองแค้น
อดีตแฟน โชคดี พี่ถอนคำสัญญา
ริน ดอนบูรพา
๒๖ เม.ย. ๕๕
พี่ยังจำ คำสัญญา แสนสุขสม
จะรักกัน มั่นไว้ ไม่ตรอมตรม
เหมือนแพรห่ม เรารักกัน คำสัญญา
เพียงสองปี พี่ต้องไป เป็นทหาร
ชาติต้ิองการ ตามชายแดน แสนห่วงหา
สาบานไว้ จะแต่งงาน กับขวัญตา
พี่กลับมา แทบใจสลาย จากชายแดน
หนุ่มเศรษฐี ที่พัทยา มาสู่ขอ
สร้างเรือนหอ รอไว้ ตั้งหลายแสน
ลืมสัญญา ใต้ต้นไทร ไม่เคืองแค้น
อดีตแฟน โชคดี พี่ถอนคำสัญญา
ริน ดอนบูรพา
๒๖ เม.ย. ๕๕
ใต้ต้นไทร ในหนา เมื่อคราก่อน
ให้อาวรณ์ คิดถึง คะนึงหา
ซุ้มรักเก่า แต่ก่อน อ้อนกันมา
บัดนี้พา เศร้าสร้อย ทิ้งกลอยไป
หนุ่มพัทยา นั้นหนา มาใช้หนี้
กู้เงินเรียน ป.ตรี สี่ปีได้
อยากเรียนต่อ ป.โท โถทำไง
แต่งงานให้ ได้เรียน เกรียนช่างมัน
ทหารเกณฑ์ เงินน้อย คอยไหวหวั่น
ขอจากกัน ทันที มิสุขสันต์
ถือว่าเรา ไม่ใช่ เนื้อคู่กัน
ลืมสัมพันธ์ เถิดหนอ พอเสียที
พันทอง