เฝ้าเฝ้าหวาดวิตกหัวอกหมอง
ร่ำร่ำร้องเรียกใครทำไมเล่า
เมื่อเมื่อช่องที่ห่างระหว่างเรา
ซึมซึมเศร้าร้าวรอนแอบถอนใจ
แรกแรกพบสบตามิกล้าทัก
หวาดหวาดนักร้าวรอนเกรงอ่อนไหว
จำจำเก็บรักซ่อนถอนฤทัย
เพื่อเพื่อก้าวจากไปให้ไกลกัน
หนีหนีไปให้ไกลกันสุดกู่
คิดคิดดูหนาวเหน็บจนเจ็บขวัญ
ตรมตรมทุกข์ทนเศร้าร้าวชีวัน
หวิวหวิวหวั่นคว้าลมระทมใจ
นึกนึกมาใจหายเสียดายศักดิ์
ตามตามรักจนตรมระบมไหม้
หนาวหนาวเหน็บเจ็บช้ำระกำใน
จำจำไกลถอยห่างอย่างร้างลา