ลมอันใดจะขมเท่าลมปาก
ลิ้นกระหวัดเลื้อยลากให้หวงหึง
ลอยวนเวียนเปลี่ยนผันมิดันดึง
หลอกให้หลงคิดถึงจึงอำลา
รสอันใดจะเลี่ยนเจียนจะอ้วก
รักอย่างปลวกลวกลิ้นถวิลหา
ร้อนถึงดวงทวงไถ่ในสัญญา
รื้นน้ำตาพาสิ้นสลายลม
ลิ้นกระหวัดเลื้อยลากให้หวงหึง
ลอยวนเวียนเปลี่ยนผันมิดันดึง
หลอกให้หลงคิดถึงจึงอำลา
รสอันใดจะเลี่ยนเจียนจะอ้วก
รักอย่างปลวกลวกลิ้นถวิลหา
ร้อนถึงดวงทวงไถ่ในสัญญา
รื้นน้ำตาพาสิ้นสลายลม
เมฆสีรุ้ง
๒๖ เม.ย. ๒๕๕๕
๒๖ เม.ย. ๒๕๕๕
อันลมปาก บางที มีรสหวาน
ยังซาบซ่าน ซานซม ตรมหนักหนา
ทรมาน นานนม ขมอุรา
แม้บางครา พาให้ หม่นใจจัง
แม้บางครั้ง นั้นเลี่ยน จนเวียนหัว
ตามีดมัว หมองหมาง อย่างสิ้นหวัง
สัญญาลวง กลวงโบ๋ โถน่าชัง
ลมประดัง จากปาก ไม่อยากจำ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
