๏ แดดเช้า
เต้นเร่าริกริกพลิกใบหญ้า
ไอระเหยน้ำค้ามิค้างคา
แห้งก็บ่ามาบ่มระทมบาน
๏ ยังมิเที่ยง
แดดก็เปรี้ยงเร่าเร่าจะเผาผลาญ
ทุกชีวิตทุรนทุรายลาญ
เผาปราณสรรพสัตว์พิบัติภัย
๏ สองเท้า
ย่างก้าวบาทวิถีถี่ถี่ไหม้
เพื่อชีวีกี่ก้าวต้องก้าวไป
ถังรำไร คือที่ยังประทังตน
๏ ถังนั่น
สีสันหลากสีคลี่ถุงหม่น
มีสิ่งประทังกายที่หมายค้น
เศษน้ำเศษกุศลจากคนมี
๏ ตื่นเต้น
เมื่อเห็นถุงโค้กยังเต็มปรี่
ไก่ทอดครึ่งน่องของดีดี
สวรรค์ลี้ลงเลาะกระเพาะโซ
๏ ดื่มด่ำ
เต็มคำคลายร้อนผ่อนอักโข
คนคุ้ยขยะยิ้มร่าลืมตาโต
เอ่ยสัพพีติโย-แล้วจากจร
๏ แดดเช้า
ยังเร่าริกริกหยิกตัวหนอน-
รองทางเท้าดุจถ่านคุไฟฟอน
ทนสักหน่อยจะได้นอนใต้สะพาน
กามนิต - ๒๖ เม.ย.๕๕
(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 07:42:AM | |||
|
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนเศร้า > กลอนเหงา > หัวข้อ: อรุณร้อน (ผู้ดูแล: ดิษฐา, แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
ผู้เขียน | หัวข้อ: อรุณร้อน (อ่าน 5712 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: