เหาะข้ามเนินเหินเวหานภากาศ
ดารดาษมวลดาราดั่งฟ้าสรวง
หมายหทัยนัยนาคว้าหนึ่งดวง
สู่หาวห้วงสวรรค์สามนามไตรตรึงษ์
แล้วแปลงร่างวางองค์ลงบรรจถรณ์
เอ่ยปากอ้อนบอกกานดาว่าคิดถึง
บุณฑริกมะลิพราวเคล้าพลับพลึง
ไม่ได้หนึ่งแก้มสาวน้องขาวปลอด
ต่อกระซิกระริกรี้วจีต่อ
กอดเคล้าคลอคลึงกระเซ้าหยอกเย้ากอด
พลอดกนกอกแนบถันรำพันพลอด
นางอิดออดจูบรับขวัญกำนัลนาง
โลกสะเทือนเลื่อนลั่นสั่นสะท้าน
เพลิงพลุ่งพล่านสุดสกัดเหลือขัดขวาง
ภูหินผาหุบห้วยมลายล้าง
ครั้นฟ้าสางลมโชยอ่อนค่อยผ่อนคลาย
เนิน จำราย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 01:54:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: :+: สะพานขึง ถึงดวงดาว :+: (อ่าน 22343 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: